Historia parafii

Historia parafii rozpoczyna się od 1981 roku. W dniu 22 czerwca tegoż roku przybywa do domu Sióstr Niepokalanek ks. Bp Ordynariusz Ignacy Tokarczuk celem omówienia spraw związanych z powstaniem nowego ośrodka duszpasterskiego dla niedawno powstałego osiedla Kombatantów i mieszkańców z pobliskich ulic. Plany stworzenia punktu duszpasterskiego w tym rejonie Jarosławia sięgają roku 1966. Siostry Niepokalanki pozytywnie odnoszą się do prośby Kurii Biskupiej w Przemyślu i udostępniają salę o pow. 85 m2 na tymczasową kaplicę oraz trzy małe pomieszczenia na cele duszpasterskie do czasu wybudowania nowego kościoła. Umowa na udostępnienie tych pomieszczeń na pierwszy ośrodek parafialny zostaje zawarta pomiędzy proboszczem kolegiaty ks. Bronisławem Filą i przełożoną klasztoru S. Marią Paszkiewicz, a zatwierdzona przez Kurię Biskupią w Przemyślu i Zarząd Gen. Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Mając ustalone minimalne warunki do stworzenia nowego ośrodka duszpasterskiego ks.Biskup wyznacza ks. Antoniego Ślusarczyka, wikariusza w kolegiacie, na duszpasterza wiernych tu zamieszkałych. Ma On jednak nadal pracować w katechizacji przy kolegiacie, ucząc młodzież tam przychodzącą.
Ks. Bronisław Fila podejmuje jednak starania o zdobycie dużej parceli pod budowę przyszłej kaplicy i kościoła, gdyż wszystkie racje przemawiają za tym, aby nie wydawać pieniędzy na tymczasową kaplicę w domu Sióstr. Pod koniec czerwca 1981 r. zostaje zawarta z Panem Bronisławem Bauerem wstępna umowa kupna-sprzedaży nieruchomości przy ul. 3 Maja 49. Na budowę nowej kaplicy nie można otrzymać zezwolenia od władz administracyjnych.
Księża działają w konspiracji. Cieśle przygotowują kaplicę z drewna, zakupiono potrzebne deski i belki, część cegieł, wykonano 13-metrowy krzyż dębowy celem umieszczenia go na przyszłym placu kościelnym. W nocy 15 sierpnia 1981 r. rozpoczyna się stawianie przygotowanych elementów nowej drewnianej kaplicy; prace zakończono po południu. O godz. 16.00 plac z nową kaplicą zapełnia kilka tysięcy ludzi, pielgrzymów powracających z Kalwarii Pacławskiej, wiernych z całego miasta. Ks. Bp Stanisław Jakiel dokonuje poświęcenia tymczasowej kaplicy Chrystusowi Królowi i odprawia pierwszą Mszę św. Tak powstaje pierwszy kościół w Parafii Chrystusa Króla, wybudowany w formie małej kaplicy, w miejscu, gdzie obecnie stoi figura św. Józefa. Tuż po poświęceniu tymczasowej kaplicy drewnianej rozpoczynają się prace przygotowawcze pod budowę świątyni murowanej. Plany budowy przygotowuje mgr inż. arch. Henryk Sobolewski współpracując z konstruktorem inż. Kazimierzem Fiszerem. We wrześniu rozpoczęto wykopy. Ludzie wraz z księżmi pracują na budowie ofiarnie. Mimo, że wniosek o wydanie pozwolenia na budowę obiektów sakralnych został załatwiony odmownie, mury budynku drugiej kaplicy rosną. Drugi kościół wybudowany w ciągu 3-ech miesięcy zostaje poświęcony 4 grudnia 1981 r. 1 stycznia 1982 r. parafia p.w. Chrystusa Króla zostaje erygowana decyzją J.E. Ks. Bp-a Ignacego Tokarczuka. Pierwszym proboszczem zostaje ks. Antoni Ślusarczyk. Samodzielny ośrodek duszpasterski rozpoczyna pracę. Na początku duszpasterz obsługuje szpital rejonowy, prowadząc równocześnie pracę katechetyczną przy kolegiacie oraz w nowym punkcie katechetycznym naszej parafii; ponadto przygotowuje się do budowy stałego kościoła i zaplecza gospodarczo-mieszkalnego. Najważniejszym jednak stało się budowanie kościoła w duszach ludzi poprzez rozbudzenie w nich świadomości chrześcijańskiej, podbudowanie wiary i życia sakramentalnego.
W połowie lipca przychodzi do pracy w parafii ks. Andrzej Surowiec – pierwszy wikariusz. Pracuje tutaj dwa lata, odchodzi na studia do KUL-u.
Wokół budynku kaplicy i w dolnej jej części nadal trwają prace budowlane, powstaje zakrystia, upiększa się wnętrze kaplicy, załatwiane są przede wszystkim sprawy własnościowe działki, na której ma w przyszłości powstać nowy kościół. Zakończyły się one ostatecznie w 1986 r.
W 1983 roku ks. Antoni Ślusarczyk rozpoczął rozmowy z arch. dr Jackiem Gyurkovichem z Krakowa na temat projektu przyszłego kościoła. W parafii natomiast powstają pierwsze wspólnoty: ministrantów, róże różańcowe, Ruch Domowego Kościoła – Oaza Rodzin I krąg /październik 1983/, Koło Misyjne /październik 1985/, Rada Parafialna. W połowie 1985 r. parafia zostaje włączona do dekanatu Jarosławskiego Wschodniego i po 4 latach istnienia uzyskuje osobowość prawną.
Cały czas rozbudowuje się kaplicę murowaną, powstają z jednej i drugiej strony przybudówki na mieszkania dla księży, systematycznie gromadzony jest materiał budowlany – cegła, blacha, deski, pustaki, stal. W kościele przybywa szat, naczyń liturgicznych.
W uroczystość odpustową Chrystusa Króla w 1985 r. poświęcone zostaje nowe tabernakulum, a na Mszy św. kończącej ten rok płaskorzeźba wykuta w blasze miedzianej przedstawiająca Chrystusa Króla. W następnym roku w parafii pracuje już dwóch wikariuszy. Pracy z dziećmi i młodzieżą przybywa, organizowane są wyjazdy na obozy, pielgrzymki.
Nareszcie, po długich staraniach parafia jest właścicielem działki pod budowę przyszłego kościoła. W roku 1986 zostaje podłączony gaz do kaplicy, można ogrzewać sale katechetyczne i mieszkania księży, zamówiono 3 dzwony w zakładzie Felczyńskich w Przemyślu, sprawiono figurę św. Józefa, postacie dwóch aniołów kute w blasze miedzianej oraz 3 chorągwie.

W marcu 1987 r. ks. Proboszcz składa w wydziale architektury Urzędu Wojewódzkiego w Przemyślu pełną dokumentację – wg projektu p. Gyurkovich zatwierdzonego przez Kurię Biskupią – z wnioskiem o wydanie decyzji lokalizacyjnej dla przyszłego kościoła .
W październiku, podczas wizytacji parafii przez ks. bpa S. Moskwę zostaje poświęcony dzwon „Maria”; parafia otrzymuje zezwolenie Wojewody Przemyskiego na budowę kościoła. W lutym 1988 r. jest gotowa dokumentacja techniczna nowego kościoła. Na spotkaniu z mężczyznami w kościele omawiane są sprawy wykopów, fundamentów i ścian podpiwniczenia dolnego kościoła i stropu. Kierownikiem budowy zostaje p. Zdzisław Świątek.
W marcu ulega rozbiórce drewniany budynek, w którym mieszkał ks. A. Ślusarczyk, następuje porządkowanie i przygotowywanie placu pod budowę. Prace ziemne pod trzeci kościół rozpoczęły się 22 kwietnia 1988 r. Przez całe lato i jesień trwają intensywne prace budowlane.
11 grudnia zostaje poświęcony kamień węgielny przez J.E. ks. Bpa Ignacego Tokarczuka.
W 1989 r. wykonano 2/3 murów, chóry, 2/3 muru oporowego i kanalizację od strony sal katechetycznych, co jest zasługą zaangażowanych parafian i kierownika budowy p. Edwarda Jaworowskiego.

Od 1990 r. na budowie pracują parafianie wyznaczani do pracy z poszczególnych bloków osiedla Kombatantów i Niepodległości oraz przyległych ulic. Księża z naszej parafii przestają obsługiwać szpital – kapelanem szpitala zostaje ks. Stanisław Zagórski. Nauka religii powraca do szkoły, księża uczą dzieci w szkole Nr 10 oraz w przedszkolach. Strop, dach oraz ocieplenie kościoła, to główne prace w 1991 r.
Kolejny rok niesie wiele zmian w parafii. W dniu 8 marca 1992 r. umiera Ks. proboszcz Antoni Ślusarczyk, który przez ostatnie 10 lat był całkowicie oddany wspólnocie parafialnej i budowie nowej świątyni. Nowym proboszczem zostaje Ks. Andrzej Surowiec ze Stalowej Woli. Kanoniczne objęcie parafii i uroczyste wprowadzenie w obowiązki następuje 29 marca tegoż roku. W kwietniu przeprowadzane są remonty w funkcjonującym kościele, w kuchni, na plebanii, białkowanie wnętrz, wykonywane są nowe instalacje elektryczne. Kontynuowane są także prace na budowie nowego kościoła. Za sugestią Rady Parafialnej obowiązki gospodyni obejmuje p. Stanisława Dzierża, zaś kierownikiem budowy zostaje p. Jan Nalepa. Powstają też nowe wspólnoty: schola, oazy dziecięca i młodzieżowa, nowe grupy ministrantów, zostaje odnowiony skład Rady Parafialnej.  W październiku w podziemiach nowego kościoła oddane są do użytku pierwsze sale, w których prowadzone są tanie kursy języka angielskiego.
Z dniem 1 stycznia 1993 r. – Dekretem Abp Metropolity Przemyskiego – zostają przyłączone do naszej parafii osiedla: 1000-lecia i Słoneczne. W związku z powiększeniem się liczby parafian z trzech do pięciu tysięcy zostaje wprowadzona dodatkowa Msza św. w niedzielę o godz. 16.00.
Proboszcz Parafii Ks. Andrzej Surowiec prowadzi prace wg opracowanego planu równolegle na dwóch kondygnacjach kościoła, starając się przede wszystkim wykończyć zaplecze dla powstawania nowych wspólnot. W jednej z sal pod nowym kościołem powstaje biblioteka. Kilkanaście pań społecznie kataloguje książki, aby później pracować w niej w ramach wolontariatu. Z czasem gromadzi się w niej kilkutysięczny zbiór woluminów. Obecnie skomputeryzowana, służy nie tylko parafianom, ale i mieszkańcom miasta.
W czerwcu 1993 r. osoby pracujące w bibliotece zakładają kolejną grupę pod nazwą Wspólnota Biblioteki.  W tym samym czasie wokół kościoła i na skarpie posadzono dużą ilość drzewek i krzewów ozdobnych. W parafii powstają dziecięce róże różańcowe.
W 1993 r. na budowie wykonano m.in.: instalację elektryczną i radiofoniczną, przyłączenie wody i instalacji wewnątrz budynku, przyłączenie instalacji deszczowej do kanalizacji miejskiej, oszklenie 3 sal katechetycznych, osadzenie drzwi żelaznych, założenie izolacji, ocieplenie i wylanie posadzki na całym dole kościoła, wytynkowanie podziemi, wymurowanie zaplecza sanitarnego, ocieplenie stropów nad wejściami. Podziemia wyposażono w lampy i sprzęt.
W roku 1994 rozpoczyna swoją działalność zespół instrumentalno-wokalny „Pro Life” oraz Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, jako kolejne wspólnoty działające przy parafii Chrystusa Króla. Na budowie nadal trwają prace budowlane: stolarskie, blacharskie, ślusarskie, szklenie kościoła, malowanie ram, słupów. We wszystkich salach pod nowym kościołem zainstalowany zostaje elektroniczny system alarmowy, posuwają się prace tynkarskie. W październiku wykonane są pierwsze stacje Drogi Krzyżowej. Kompletowanie stacji trwało 3 lata, a wszystkie zostały ufundowane przez osoby prywatne lub instytucje.
W listopadzie trwają zapisy do Apostolskiego Dzieła Pomocy Duszom Czyśćcowym. Prowadzone są lekcje języka niemieckiego i angielskiego dla dzieci i młodzieży. Podczas rekolekcji parafialnych następuje intronizacja Pisma św. i promocja Karty Praw Rodziny.

W grudniu rozpoczynają się prace przy centralnym ogrzewaniu budynku nowego kościoła, które firma ze Stalowej Woli kończy w styczniu 1995 r. W tym samym miesiącu zostaje przywieziony z Czech marmur, firma specjalistyczna układa kamień na ścianach wewnątrz kościoła. Na budowie zatrudnionych jest 10-ciu pracowników, prowadzone są prace ślusarskie i stolarskie. W marcu pojawiają się dwie kolejne stacje Drogi Krzyżowej. Przy kościele posadzono żywopłot i wiele krzewów ozdobnych.

W sierpniu zostaje otwarta siłownia w podziemiach nowego kościoła, wyposażona w nowoczesny sprzęt do ćwiczeń, która ma służyć młodzieży i dorosłym w utrzymaniu sprawności fizycznej. Ze względu na chorobę zmienia się osoba na stanowisku kościelnego.
Po wakacjach w parafii pracuje 3 księży wikariuszy, co pozwala na objęcie wszystkich dzieci pełnym wymiarem katechizacji oraz systematycznym prowadzeniem Oazy Dzieci Bożych oraz Oazy młodzieżowej.  Zostają zakończone prace przy uszczelnianiu dachu nowego kościoła, wyniesiono wszystkie stemple z wnętrza budynku, rozpoczęły się intensywne prace wykończeniowe.

W styczniu 1996 r. nasza parafia jest współorganizatorem I Ogólnopolskiego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Jarosławiu. Parafianie licznie uczestniczą w uroczystości nawiedzenia figury MB Fatimskiej, podejmują zobowiązania modlitewne w intencji parafii. Trwają przygotowania do powołania Akcji Katolickiej – zebranie założycielskie odbywa się 13 czerwca, systematycznie pracuje zespół synodalny. Kilka krawcowych wykonuje nowe ornaty, stuły i kołnierzyki ministranckie.  Na budowie trwają prace w prezbiterium: zainstalowano podłogowe ogrzewanie, wykonano 20 szt. drzwi, ułożono marmurową posadzkę w prezbiterium i zakrystii, przełożono wodociąg, wykonano schody w kościele i przed kościołem, kanalizację wzdłuż budynku, wybudowano fundamenty pod plebanię i dzwonnicę, ocieplono dach wełną mineralną i pokryto abizolem, wymieniono kilka arkuszy blachy oraz zainstalowano 30 kominów wentylacyjnych, pomalowano cały kościół. Codziennie na budowie pracuje ok. 30 osób. W parafii jest już 10 stacji Drogi Krzyżowej, wiszą tymczasowo w hollu nowego budynku, są dostępne dla zwiedzających.  Oprócz prac budowlanych, trwa równocześnie praca duszpasterska. Uroczyście obchodzona jest 15-ta rocznica powstania parafii, organizowane są pielgrzymki różnych wspólnot do Kalwarii Pacławskiej, Miejsca Piastowego, innych sanktuariów. Młodzież i dzieci systematycznie uczestniczą w rekolekcjach formacyjnych, biorą udział w imprezach sportowych /turnieje ministrantów itp./, w ramach wymiany polsko-niemieckiej jeżdżą do Niemiec i goszczą młodzież niemiecką u siebie.

W Seminarium Duchownym uczy się kleryk Daniel Trojnar pochodzący z naszej parafii. Swoje spotkania formacyjne mają również wspólnoty dorosłych.  Obfity w wydarzenia parafialne jest również rok 1997. W styczniu zostają zarejestrowane kolejne wspólnoty działające przy parafii: Stowarzyszenie „Rodzina Kolpinga” – organizacja o charakterze charytatywno-społecznym oraz Stowarzyszenie Rodzin Katolickich. Tradycyjnie już przez cały styczeń trwają spotkania opłatkowe poszczególnych wspólnot. Koncertem kolęd i pastorałek rozpoczyna swoją działalność w parafii kolejny zespół wokalno-muzyczny „Disertus„. Od lutego każda z 31 działających w parafii wspólnot ma swoją mszę św. w stały dzień każdego miesiąca. Na budowie wykonano ogrodzenie placu kościelnego, wybudowano energooszczędną kotłownię gazową do ogrzewania kościoła, zakupiono i położono granitową posadzkę, rozpoczęto prace przy parkingu wokół kościoła.

Z okazji V pielgrzymki Ojca św. do Polski zostaje wydany kolorowy album zatytułowany „Droga Krzyżowa” ze zdjęciami stacji drogi krzyżowej wykonanej dla kościoła Chrystusa Króla przez artystów z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie Adama Brinckena i Macieja Zychowicza. Ks. Proboszcz A. Surowiec wręcza album Ojcu św. podczas pielgrzymki w Krośnie. W maju stacje Drogi Krzyżowej jadą na wystawę do Krakowa; prawie dwa miesiące są oglądane w galerii „Krypta u Pijarów”. Tam odbywa się również promocja albumu „Droga Krzyżowa”.

Stowarzyszenie „Rodzina Kolpinga” przejmuje w dzierżawę były ośrodek kolonijny w Heluszu w gm. Roźwienica, by tam po remoncie i modernizacji otworzyć całoroczny Dom Spotkań i Formacji dla różnych wspólnot. Ośrodek ma służyć celom religijnym, kulturalnym, charytatywnym i sportowym. W podziemiach nowego kościoła zostaje otwarta nowoczesna sala komputerowa, w której organizowane są kursy komputerowe m.in. dla dzieci i młodzieży.

We wrześniu parafia i Urząd Miasta są głównymi organizatorami zbiórki na rzecz powodzian z woj. rzeszowskiego. Całotygodniowa akcja kończy się koncertem charytatywnym na stadionie szkolnym w Jarosławiu, podczas którego rozlosowano cenne nagrody wśród uczestników zbiórki.

W październiku organizowana jest pierwsza piesza pielgrzymka parafian do sanktuarium w Jodłówce. Od tego czasu każdego roku w jesieni parafianie wędrują do MB Pocieszenia, aby prosić o potrzebne łaski.

W grudniu specjalnym dekretem J.E. Ks. Abp J. Michalik powołał w naszej parafii Parafialny Oddział Akcji Katolickiej. W 1998 r. prace na budowie kontynuuje 14-stu stałych pracowników, oprócz nich społecznie pracują elektrycy, stolarze, pomocnicy. Etapami układane są rurki grzewcze, następnie zalewane betonem plastycznym, a na nim kładziona posadzka granitowa. Ołtarz główny projektują ci sami artyści, którzy wcześnie zaprojektowali stacje drogi krzyżowej. Wystawiona zostaje makieta ołtarza; jego wykonanie będzie trwało 8 miesięcy.
Zgromadzono kilkadziesiąt odznaczeń wojskowych i cywilnych, które będą umieszczone jako wota przy obrazie MB Częstochowskiej. Jego wierną kopię zamówiono w klasztorze na Jasnej Górze. W lutym odbywa się w Hali Sportowej MOSiR I halowy turniej piłki nożnej o puchar Bł. Kolpinga. Uczestniczą w nim ministranci z Jarosławia i okolic. Rekolekcje parafialne prowadzi duszpasterz z Belgii ks. Krzysztof Pastuszak oraz Marszałek Senatu prof. Alicja Grześkowiak.
W związku z zabezpieczeniem skarpy wokół kościoła zasadzono 4.700 szt. drzewek liściastych i 2.500 świerków.

Wspólnoty parafialne organizują majówkę w Heluszu. Piknik dla rodzin – koncerty, zabawy, wspólny posiłek sprawiają, że wszyscy bawią się wspaniale. Następny piknik „Rodzina rodzinie” odbywa się w lipcu razem z osobami niepełnosprawnymi i pensjonariuszami z domów opieki.  W podziemiach nowego kościoła sala rycerska zostaje przyozdobiona w trofea myśliwskie, natomiast przy wejściu głównym zamontowano pamiątkową tablicę w 54 rocznicę bitwy pod Monte Casino /inicjatywa środowiska kombatantów/. Firma czeska zakończyła układanie posadzki w kościele, trwają prace przy poszczególnych elementach ołtarza, rozpoczęto malowanie i złocenie jego fragmentów, jak również wykonywanie konfesjonałów.

W sierpniu z inicjatywy Ks. Proboszcza odbywa się zebranie założycielskie Stowarzyszenia pn. Parafialny Klub Sportowy Kolping – Jarosław, jako kolejna cenna inicjatywa, której celem jest upowszechnianie sportu wśród dzieci i młodzieży. Klub działa w pięciu sekcjach: tenis stołowy, turystyka rowerowa, kolarstwo, kajakarstwo, strzelectwo i upowszechnianie sportu. Klub przejmuje budynek przystani nad Sanem, porządkuje teren i zagospodarowuje część zrujnowanego budynku. Są tam organizowane turnieje, ogniska, spływy, rajdy.

Z dniem ostatniego sierpnia 1998 r. rozpoczyna się rok przygotowań parafii przed poświęceniem nowej świątyni, rok trudny i bardzo pracowity, wymagający wielu poświęceń i mobilizacji zarówno materialnej jak i duchowej. Do strony materialnej należy m.in.: budowa ołtarza /nastawa i stół ofiarny/, obłożenie słupów, wykonanie oświetlenia i nagłośnienia, malowanie elementów metalowych, wykonanie konfesjonałów i ławek, witraży, tynków, elewacji z kamienia, otynkowanie kaplicy, zakończenie prac na parkingu, wykonanie dzwonnicy. Od strony duchowej: III piesza pielgrzymka pokutna do Jodłówki, cykl kazań na temat nowej wizji parafii, konferencje duchowe i stanowe przed odpustem, wizytacja Ks. Arcybiskupa, nawiedzenie w listopadzie obrazu MB Hetmanki Żołnierza Polskiego i misje parafialne, specjalne przygotowania duchowe poszczególnych wspólnot, odnowienie misji w roku poświęcenia świątyni. Tak nadszedł rok 1999.
W styczniu rozpoczyna się montaż ołtarza w pozycji pionowej. Trwają prace wykończeniowe wewnątrz kościoła. Rozpoczęto wykonywanie bocznego ołtarza. Zostanie tam umieszczona wierna kopia cudownego obrazu MB Częstochowskiej, poświęcona przez Prymasa Polski Ks. Kard. J.Glempa. Odnowiono kielichy ze złota ofiarowanego przez parafian. W pierwsze czwartki miesiąca odbywają się adoracje Najświętszego Sakramentu w intencji kapłanów, w Wielkim Poście drogę krzyżową w terenie prowadzą poszczególne wspólnoty, powstają nowe róże różańcowe żeńskie, męskie i dziecięce. Organizowane są w parafii kursy języka niemieckiego, gitarowy, prawa jazdy. PKS Kolping organizuje turnieje piłki nożnej dla ministrantów z miasta i okolic, sekcja tenisa stołowego działająca w klubie wchodzi w kwietniu do II ligi, wygrywając wszystkie mecze w sezonie.

Pod koniec kwietnia w naszej parafii przebywają relikwie św. Jana z Dukli. Do Seminarium Duchownego przyjęto dwóch naszych parafian: Tomasza Brodowicza i Ireneusza Drewniaka.  Odchodzi z plebanii dotychczasowa gospodyni ze względu na kłopoty zdrowotne. Na emeryturę odchodzi dotychczasowy organista p. Bronisław Świtała, a jego obowiązki przejmuje nowy organista.

Trzeci, już docelowy kościół zostanie poświęcony jako pomnik – wotum parafii i diecezji z okazji 2000-lecia wiary chrześcijańskiej. Bardzo nowoczesny i oryginalny projekt architektury kościoła, plebanii i dzwonnicy wykonali Ewa i Jacek Gyurkovich z Politechniki Krakowskiej. Architektura wnętrza świątyni wyraźnie nawiązuje do kresowego położenia miasta Jarosławia i łączy elementy architektury wschodu i zachodu naszego kontynentu. Natomiast wystrój wnętrza jest dziełem Adama Brinckena i Macieja Zychowicza z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Na szczególną uwagę we wnętrzu kościoła zasługuje główna nastawa ołtarzowa, witraże i 14 stacji Drogi Krzyżowej postrzegane jako arcydzieło współczesnej sztuki sakralnej.  Podziemia nowego kościoła są zagospodarowane zarówno na działalność religijną, jak i kulturalną i sportową. Do dyspozycji dzieci, młodzieży oraz wspólnot parafialnych są: sala myśliwsko-rycerska, biblioteka, studio muzyczne, sala komputerowa, sala spotkań oraz siłownia.

W dniu 10 listopada 1999 roku parafialna pielgrzymka pod przewodnictwem Ks. Proboszcza A. Surowca przywozi z Częstochowy obraz Czarnej Madonny, który uroczyście zostaje przeniesiony wraz z Najświętszym Sakramentem ze starego do nowego kościoła.
Rozpoczynają się misje św. głoszone przez Ks. Prałata Michała Józefczyka i Ks. Franciszka Bogunia. Podczas misji trwających do 17 listopada poświęcono sztandary wspólnot parafialnych, tj. Akcji Katolickiej, Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Stowarzyszenia Rodzina Kolpinga oraz Parafialnego Klubu Sportowego, odprawiono nabożeństwo przebłagalne za grzechy parafian, nabożeństwo dziękczynienia za łaskę budowy kościoła, odnowiono przyrzeczenia chrzcielne. Na zakończenie misji, po procesji w terenie postawiono duży krzyż misyjny przed nowym kościołem.
Nowa świątynia spełnia wymogi, by mogła być konsekrowana, a wierni przygotowani do wydarzenia, które zdarza się tylko raz w historii parafii. 20 listopada odbywa się uroczystość poświęcenia kościoła. Rozpoczyna ją Msza św., której przewodniczy Wice-przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski Metropolita Przemyski J. E. Ks. Abp Józef Michalik, ubrany w specjalny jubileuszowy ornat – dar wszystkich wspólnot. W koncelebrze udział biorą: Bp Stefan Moskwa, Ks. Infułat Stanisław Zygarowicz oraz liczni zaproszeni księża, którzy wystąpili w nowych, pięknie haftowanych ornatach, a służba liturgiczna (ministranci i lektorzy) – również w nowych uroczystych strojach. W homilii wygłoszonej do wiernych arcybiskup podkreślił, że poświęcony kościół, pomnik – wotum za 2000 lat chrześcijaństwa, niech stanie się dla współcześnie żyjących wyrazem troski, a jednocześnie przypomnieniem, by całe swe życie zapisywać dziełami trwałymi, nieprzemijającymi. Niech będzie to także symbol, który przyczyni się do umocnienia wiary, konieczny u progu trzeciego tysiąclecia. Jednym z bardzo ważnych momentów konsekracji kościoła jest namaszczenie ołtarza oraz poświęcenie czterech narożników świątyni /tzw. poświęcenie zacheuszków/. W dokumencie poświęcenia kościoła parafialnego wydanym przez Metropolitę Przemyskiego czytamy m.in.: Kościół został wzniesiony i wyposażony wysiłkiem miejscowej społeczności oraz licznych dobroczyńców, pod kierunkiem Księdza Proboszcza Andrzeja Surowca. Niech ten Dom Boży służy uświęceniu budowniczych kościoła oraz przyszłych pokoleń w nowym Tysiącleciu.  Kościół jest wypełniony po brzegi. W uroczystościach uczestniczą przedstawiciele rządu, centralnych urzędów, województwa, powiatu i miasta, a także goście z zagranicy. Na zakończenie eucharystii doradca Prezesa Rady
Ministrów odczytuje przesłanie Premiera. Odczytane są również listy gratulacyjne od Marszałków Sejmu i Senatu. Uroczystości związane z poświęceniem kościoła stają się początkiem obchodów w Jarosławiu Roku 2000. Po południu w nowym kościele odbywa się Wielki Koncert Pojednania i Pokoju pod patronatem Prezesa Rady Ministrów RP Jerzego Buzka. Uczestnicy wysłuchują słynnego utworu Friedricha Handla pt. Mesjasz w wykonaniu Poznańskich Słowików i orkiestry „Sinfonia Varsovia” pod dyrekcją Stefana Stuligrosza. Koncert prowadzi spikerka TVP 2 Jolanta Fajkowska. W przerwie koncertu zgromadzeni uczestniczą w odsłonięciu popiersi dwóch wielkich Polaków: Jana Pawła II oraz Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Wykład poświęcony tym postaciom wygłasza Rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego ks. prof. Andrzej Szostek. Pierwszy dzień uroczystości kończy się pokazem sztucznych ogni.
W następny dzień odbywa się Msza św. odpustowa pod przewodnictwem misjonarza ks. Michała Józefczyka. Oprawa liturgiczna została przygotowana przez Zespół Artystyczny Wojska Polskiego, obecne jest całe dowództwo XIV Brygady Pancernej, gdyż kościół jest również kościołem garnizonowym, a Ks. Proboszcz kapelanem WP. Po południu porusza serca wszystkich koncert Dla Ciebie Polsko w wykonaniu Reprezentacyjnego Zespołu Wojska Polskiego; na zakończenie odpustu śpiewa zespół Ad Rem z Jarosławia.
W grudniu 1999 r. nasza parafia wydaje pamiątkowy album Jarosław 2000. Są w nim zdjęcia wszystkich kościołów, zakładów pracy, szkół średnich, ważniejszych instytucji i zabytków oraz zdjęcia z wnętrza nowego kościoła.
W noc narodzenia Jezusa Chrystusa 25 grudnia rozpoczął się dla chrześcijan Rok Święty. Rok Jubileuszowy wiąże się bowiem z pamiątką przyjścia na świat Syna Bożego i rozumiany jest od zawsze jako czas przebaczenia, pojednania z Bogiem i bliźnimi, czas oczyszczenia dusz, powrotu do Boga – źródła miłości i życia. Niestety, rok 1999 kończy się dla naszej parafii tragicznie. W dniu 31 grudnia ginie w wypadku samochodowym wikariusz ks. Mariusz Miśko i dwie animatorki z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Uroczyste pożegnanie i eksporta księdza mają miejsce w parafii Chrystusa Króla 3.01.2000 r., obrzędom pogrzebowym przewodniczy J.E. Ks. Bp Stefan Moskwa. Następnie ciało księdza zostaje przewiezione do jego rodzinnej miejscowości Rudenka. Uroczysty pogrzeb dwóch animatorek odbywa się 5.01.2000 r. na nowym cmentarzu w Jarosławiu.

W połowie stycznia 2000 r. został ukończony ważny etap prac remontowych w ośrodku rekreacyjno-szkoleniowo-sportowym w Heluszu. Wybudowano od fundamentów 1/3 część budynku, w którym znalazła się nowa kotłownia, bezpieczna klatka schodowa, nowe prysznice, sanitariaty, umywalki i dwa pokoje. W całym budynku wykonano instalacje centralnego ogrzewania. Wartość robót przekracza 500 tys. zł. Kapitalnemu remontowi zostaje poddana kuchnia.

Z inicjatywy naszej parafii i dyrygenta Filharmonii Rzeszowskiej powstaje Reprezentacyjny Chór Mieszany „Jarosław”. Poprzez prowadzone zapisy wśród osób dorosłych oraz młodzieży szkół średnich posiadających słuch i głos muzyczny, zakwalifikowano 44 osoby. Uroczysta inauguracja działalności chóru odbywa się 3.04.2000 r. w Sali Rycerskiej pod nowym kościołem. W marcu odbywają się Rekolekcje Ewangelizacyjne prowadzone metodą Ruchu Światło – Życie. Nabożeństwa prowadzone są w kościele, zaś konferencje w Szkole Podstawowej Nr 10; uczestniczy w nich 550 osób z 53 parafii.

Trwają prace na budowie plebanii. Wykonano instalację wodną i centralnego ogrzewania, ekipa 12-stu ludzi wykonuje wszelkie przekucia i rurarz pod instalacje elektryczne, telefoniczne, domofonowe i alarmowe. Wykonywane są tynki wewnętrzne. W czasie wakacji trwają intensywne prace wykończeniowe poszczególnych pomieszczeń nowego budynku. Na przełomie listopada zaczyna funkcjonować nowa plebania, do której przeprowadzają się wszyscy księża, przeniesiona zostaje też do niej parafialna kancelaria.
Kleryk Daniel Dołhań, nasz parafianin składa śluby wieczyste w kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie, oraz święcenia diakonatu; w następnym roku oczekujemy na prymicje.

W 8. rocznicę objęcia parafii przez Ks. Proboszcza Andrzeja Surowca Rada Miasta Jarosławia wręcza Księdzu złotą odznakę Za zasługi dla miasta Jarosławia. Kilka dni później dostępuje On godności Prałata Papieskiego. W czerwcu Ks. Prałat obchodzi Jubileusz XX – lecia święceń kapłańskich,pod koniec roku uzyskuje nominacje wicedziekana w dekanacie Jarosław II.

Na przestrzeni całego 2000 roku podejmowane są w parafii liczne działania społeczne, charytatywne, w dziedzinie kultury, sztuki i sportu. Duszpasterze dbają również o wzrost duchowy swoich parafian. Rekolekcje Ewangelizacyjne prowadzone metodą Ruchu Światło-Życie gromadzą na modlitwie i konferencjach wielu parafian. Dzieci i młodzież uczestniczą w rekolekcjach oazowych, kursach dla animatorów, organizowane są pielgrzymki do sanktuariów jubileuszowych nie tylko w naszej diecezji.

Tradycyjnie, już po raz czwarty, wędruje parafialna pielgrzymka piesza do sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Jodłówce, uczestniczy w niej ok. 600 osób. Jako wspólnota parafialna uczestniczymy w centralnych uroczystościach Milenijnych Archidiecezji Przemyskiej w Przemyślu, gdzie podczas liturgii z udziałem Episkopatu Polski, delegaci z parafii otrzymują dokumenty synodalne porządkujące zasady i sposoby współpracy wiernych ze swymi duszpasterzami. Trwa wymiana młodzieży polskiej, niemieckiej i ukraińskiej. Młodzi ludzie z Dingelstadt, Czerniowiec i Jarosławia spotykają się podczas ferii zimowych, wakacji, organizują wspólne zabawy i wypoczynek, uczą się języków i kultury innych narodów.

Stowarzyszenia działające przy parafii czynnie włączają się w organizację sympozjum samorządowego Bliżej Rodziny oraz sympozjum poświęconemu ludziom starym. W Heluszu organizowany jest po raz trzeci piknik Z bliźnim na majówkę, w którym uczestniczy ok. 550 osób, w tym osoby samotne i niepełnosprawne z okolicznych domów pomocy społecznej. W Heluszu ma swoją siedzibę również Polskie Towarzystwo Tatrzańskie „Bieszczadnik„, którego oddział powstał w naszej parafii. Organizacja skupia ludzi rozmiłowanych i pracujących dla dobra przyrody, kultury regionalnej i rozwoju form turystyki górskiej.

W parafii mają miejsce ważne wydarzenia muzyczne. Występują różne zespoły m.in.: zespół warszawski „Des Singers” wykonujący polskie i obce kompozycje sakralne, chór klerycki z Przemyśla z Męką Pana Jezusa wg św. Mateusza, podczas rekolekcji wielkopostnych odbywa się Droga Krzyżowa śpiewana przez Ojców Redemptorystów oraz koncert Lwowskiej Młodzieżowej Orkiestry Kameralnej. Artyści z Wrocławia wykonują kantatę poetycką wg scenariusza R. Kołakowskiego pt. „Stworzenie Świata”, Chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego – Koncert Niepodległości, występuje także zespół „Oratorium” z Radomia, natomiast z okazji I. rocznicy poświęcenia kościoła Chrystusa Króla śpiewa chór Młodej Filharmonii Krakowskiej.

Wiele znanych osób ze świata polityki, kultury i nauki odwiedza naszą parafię, wśród nich jest Marszałek Sejmu RP – Maciej Płażyński, Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Stanisław Żurowski, który przywozi zestaw książek dla parafialnej biblioteki jako dar od Ministra Kazimierza M. Ujazdowskiego, rzecznik praw obywatelskich – prof. Andrzej Zoll. Jest także Arcybiskup Obrządku Grecko-Katolickiego Jan Martyniuk.
Wielkim wydarzeniem jest I Kongres Akcji Katolickiej Archidiecezji Przemyskiej, który rozpoczął się w naszej parafii 10 listopada 2000 r. z udziałem zaproszonych gości z Polski i z zagranicy. Mszy św. przewodniczy ks. Abp Józef Michalik, homilię wygłasza ks. Bp Piotr Jarecki z Warszawy – Krajowy Asystent AK w Polsce. W tym dniu następuje także inauguracja Katolickiego Centrum Kultury oraz otwarcie wystawy malarstwa i rzeźby poświęconej św. Edycie Stein. Budynek byłej kaplicy został zaadaptowany na parafialny dom kultury o przeznaczeniu społeczno-kulturalno-sportowym. Po wykonaniu niezbędnych prac remontowych będzie to drugi dom kultury w mieście. W grudniu odbywają się w nim eliminacje do Ogólnopolskiego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie z udziałem 25-ciu zespołów z Polski południo-wschodniej. Na zakończenie roku 2000 młodzież z parafii organizuje w Domu Kultury międzynarodowy Sylwester z udziałem młodzieży z Niemiec i Ukrainy.

Radością w parafii są pierwsze święcenia kapłańskie brata Daniela Dołhania z Zakonu Braci Mniejszych w Krakowie oraz święcenia Diakonatu kleryka Daniela Trojnara. Msza św. prymicyjna Ojca Kapucyna odbywa się 3 czerwca w naszej świątyni. Wdzięczna Bogu za dar kapłaństwa wspólnota parafialna angażuje się w przygotowanie oprawy uroczystości; pięknie ubrany kwiatami kościół, pieśni wykonane przez scholę, poczty sztandarowe.
Mamy okazję posłuchać wierszy w wykonaniu poety z Lublina, Mariana St. Hermaszewskiego – wieczór autorski zorganizowany jest w Katolickim Centrum, odbywa się koncert w ramach VIII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Odnalezionej, Zespół Titilo – Muzyka Świata występuje podczas IV pikniku Z bliźnim na majówkę oraz zespół „Oratorium„. Reprezentacyjny Chór Mieszany „Jarosław” po raz pierwszy wykonuje w naszej świątyni utwór na chór mieszany, solistów i perkusję tzw. Mszę Murzyńską. Wspaniały spektakl misterium o rodzinie pt.: Dzień za dniem przedstawia młodzież oazowa. Misterium ma formę pantomimy, jego treść wyraża muzyka, taniec i gra aktorów bez słów. Przedstawienie odbywa się m.in. podczas prymicji Ojca Daniela.

Kolejna tragedia w parafii. W dniu 29.06.br. ginie w wypadku samochodowym nasz wikariusz ks. Piotr Lechowicz. Przez 4 lata pracował bardzo ofiarnie. Zmarł w trakcie pełnienia posługi duszpasterskiej wśród młodzieży. To już trzeci ksiądz z naszej parafii, który tragicznie umiera. Ks. Piotr uczył w SP Nr 10 w Jarosławiu, opiekował się Oazą Rodzin /6 Kręgów Domowego Kościoła/ harcerzami z ZHR, znany był z pięknych kazań i uczynności wobec ludzi w potrzebie. 2 lipca 2001odbywa się w naszej parafii Eksporta z udziałem J.E. Ks. Abp-a J. Michalika, a pogrzeb następnego dnia z udziałem J.E. Bp-a Stefana Moskwy w rodzinnej parafii w Przeworsku.